Paardeleer Algemeen
Paardeleer komt tegenwoordig niet meer zo vaak voor, omdat ze op de akkers door tractoren zijn vervangen en op de weg door gemotoriseerde voertuigen. Daarom valt er niet meer veel paardeleer op slachthuizen aan.
Paardeleer wordt als glad leer tot schoenen en kleding verwerkt. Het wordt Rossnappa genoemd, wanneer het geborsteld, zacht anilineleer is.
Cordovan-leer
Dit leer komt van de achterflanken van zware koudbloedpaarden. Enkele millimeters onder het huidoppervlak bevinden zich twee ronde stukken bindweefsel. Dit heeft een sterk verdichte vezelstructuur en wordt ook wel butt, shell of roos-spiegel genoemd. Dit leer is in dat gebied bijzonder resistent en stevig. Omdat het cordovan-leer veel vet bevat, is het waterafstotend.
De stukken leer zijn meestal tussen DIN-A5 en DIN-A3-blad groot, waardoor het erg duur is. Het aanbod is zeer schaars, omdat er geen zware werkpaarden meer zijn en paarden uit de fok- of sportsector deze niet kunnen vervangen.
Productie van Cordovan-leer
Het leer wordt plantaardig gelooid en heeft daarom ongeveer zes maanden nodig tot het einde van de productie. Pas tijdens het looiproces wordt zichtbaar welk leer tot schoenen kan worden verwerkt en welk meer geschikt is voor portemonnees, sleutelhangers en riemen. De huiden worden na het 60 dagen looien op glasplaten gedroogd en daarna met olie met de hand ingewreven.
Deze olie, die men smeer noemt, trekt in de volgende 90 dagen opslag volledig in het leer. Aan het einde van het productieproces wordt door het zogenaamde glansstoten het cordovan-leer zijn bijzondere glans gegeven. Cordovan-leer is het meest verspreid in de Verenigde Staten. Daar werd het productieproces enige tijd geleden geperfectioneerd. Dit is te zien aan het feit dat de vleeskant naar buiten wordt verwerkt, maar toch aan het einde zeer glad en glanzend is.
aanvullende bronnen (toegang 26.02.2019):
- leder-info(punt)de/index.php/Pferdeleder
- lederzentrum(punt)de/wiki/index.php/Pferdeleder
